Erelid Bèr Cardinaels bezorgde ons een uitgebreid In memoriam, naar aanleiding van het overlijden van Dr. Leeten.
In memoriam Dr. Cyriel Leeten, oud-voorzitter K.V.V. Hamontlo 1961-1995
Afgelopen zondag ontmoette ik bij SSD Opoeteren oud-scheidsrechter Armand Vandewauw. Hij vroeg hoe het met Cyriel ging, want daar had hij goede herinneringen aan. Ik had Cyriel nog gaarne deze schouderklop willen doorgeven…….
Cyriel heb ik vroeger als buurjongen gekend (Houtakker-Achelpoort), op het college van Neerpelt (zijn laatste jaar, mijn eerste), als huisarts en dan bij ´t Lo als speler aanvankelijk en later als bestuurslid. Het voetbal heeft bij hem altijd een prominente plaats ingenomen. Hij voetbalde mee met zijn buurjongens en op het college op de speelplaats tijdens de pauzes. En hij supporterde al als jonge gast voor ´t Lo. Ook tijdens zijn studies aan de Leuvense universiteit volgde hij zo veel als mogelijk de wedstrijden. Na het overlijden van voorzitter Jan Ramaekers begin 1961 werd de jonge huisarts gevraagd deze taak over te nemen. Bijna 35 jaren (1961-1995) heeft hij deze taak plichtsgetrouw vervuld. Veel sportieve successen heeft hij mee kunnen beleven behalve een kampioenschap van het eerste elftal. Maar ook strijd tegen en degradaties hoorden erbij. Hij volgde bijna alle wedstrijden van reserven en jeugd, zaterdag en zondag en hielp actief mee aan de vele vaak extra-sportieve activiteiten die een club dient te organiseren (kienen, eetdagen, tornooien …). Op de oude accommodatie moest al vlug (bij)gebouwd en verbouwd worden: een tribune en een paviljoen kwamen er bij, uniek of bijna uniek voor die tijd. Onder zijn voorzitterschap werd het massa-minivoetbaltornooi vanaf 1980 15 jaar lang georganiseerd.
Vanaf 1990 kwam de Euro-cup tijdens de paasdagen er bij, die ´t Lo en de stad internationale bekendheid gaf. In 1988 verhuisde de club van de Salvatorstraat naar de Bevrijdingsstraat, waar de stad samen met de club een modern complex bouwde. En ´t Lo mocht vanaf dan het predikaat Koninklijke gebruiken. Einde 1988 speelde ´t Lo avondwedstrijden met kunstverlichting, ook al weer vooruitstrevend op provinciaal niveau. Het wel en wee van de fusieclub volgde hij op afstand – na zijn pensioen verhuisden hij en Els naar Hasselt – maar wedstrijden woonde hij lijfelijk bij als hij in de buurt was. Hij had een enorm geheugen, maar voor de historie van de club hield hij op doctorsbriefjes handgeschreven gegevens bij, waaruit ik nu nog regelmatig pleeg te putten.
De jaarvergaderingen wist hij met deze gegevens boeiend te maken. Cyriel liet nooit na de verdiensten van zijn collega-medebestuurders in het hoofd- en jeugdbestuur te waarderen alsook deze van de supportersclub. Met de spelers hield hij een nauwe band en wist hen op hun plichten te wijzen, zo nodig.
Cyriel: bedankt voor de enorme inzet en verdiensten voor jouw voetbalclub ´t Lo. Mede daardoor hebben er zovelen voetbalplezier mogen beleven.
Dinsdag 24 december wordt hij begraven, na een uitvaartliturgie in de decanale Sint- Laurentiuskerk van Hamont om 10.30 uur. Maandag om 20u is er daar een avondwake.
Bèr Cardinaels
