Gisteren was een bijzondere dag voor voetbalclub KFC Hamont 99. Iemand, die al sinds jaar en dag lid was van onze vereniging, voerde zijn laatste opdracht uit. Jos Verduyckt, Hamontenaar van geboorte en al jaren woonachtig met zijn familie in Lommel, moest voor het laatst in zijn carrière in opdracht van het provinciale scheidsrechterscomitee het arbitrale trio opvolgen en beoordelen. Velen bij onze club zullen niet weten wat deze functie precies inhoudt. Een opleider (“controleur” in de gewone omgangstaal) heeft tot opdracht om de leden van het scheidsrechterskorps tot betere prestaties aan te sporen. Hij analyseert samen met hen na afloop de wedstrijd en quoteert hun prestaties middels het geven van punten, wat belangrijk is voor de betreffende arbiter om zijn eigen loopbaan verder uit te kunnen bouwen.
Dat dit in een emotievolle sport als voetbal niet eenvoudig is spreekt voor zichzelf. Zijn jarenlange ervaring zorgt ervoor dat hij deze job op een rustige en doordachte manier kon doen. Dit kan tot gevolg hebben dat hij, in tegenstelling met hoe supporters de wedstrijd en de prestatie van de scheidsrechter hierin zien, flink afwijkt van de visie die mensen die dicht bij de club staan hebben. Supporters en clubleden zullen de prestatie van de ref toch altijd door een gekleurde bril bekijken. Dit is voor de opleider uit den boze. Hij moet objectief en met kennis van zaken de prestatie van de man in kwestie beoordelen. Jarenlange ervaring is daarin een absoluut voordeel. Dit heeft Jos in ieder geval. Na een actieve carrière als voetballer besloot Jos in 1969 op zesentwintig jarige leeftijd de switch te maken en koos hij voor de job van scheidsrechter. Zijn ervaring als voetballer en Jos was echt niet van de “zachte soort”, bracht met zich dat hij snel opgang maakte in dat wereldje. Snel floot hij wedstrijden in de hele provincie en stootte door naar 1ste Provinciale. Nadat hij zich daar 10 jaren goed vermaakt had en zijn kunde algemeen bekend was, kreeg hij van de toenmalige voorzitter van de scheidsrechters de vraag of hij niet wou toetreden tot zin comité om scheidsrechters te begeleiden en beter te maken. Jos zag dit als een nieuwe uitdaging en hing zijn schoenen in 1978 aan de haak en stortte zich op zijn nieuwe job. Jarenlang was hij wekelijks op de Limburgse velden present om ervoor te zorgen dat de arbitrage op een behoorlijk niveau bleef. Zoals iedereen zag hij wel eens een mindere prestatie van een ref en dit werd hem na de wedstrijd ook wel duidelijk gemaakt. In tegenstelling met wat sommige supporters wel menen te weten, zorgde Jos er wel voor dat de scheidsrechter door de soms minder goede kritieken toch gemotiveerd bleef. Hij wist als geen ander hoe moeilijk de job soms kan zijn. Zijn hoofdbetrachting was dus altijd om kritisch te zijn, maar wel eerlijk zijn visie te verkondigen bij de betrokkenen en ze zeker niet verloren te laten gaan voor de arbitrage. Een onderdeel wat sommige supporters, spelers of bestuursleden in hun emoties wel eens willen vergeten. Jos stond hierboven en na een onwaarschijnlijk lange carrière van 50 jaren is voor hem nu het ogenblik aangekomen om het stokje aan een jongere generatie door te geven. Een generatie, die hij zelf mee heeft helpen vormen en waaraan de voetbalwereld waarschijnlijk nog jarenlang plezier van zal hebben. De club KFC Hamont 99 heeft gemeend om Jos even kort te huldigen vandaag tijdens de rust van zijn laatste wedstrijd en de schrijver van dit artikel vond het een hele eer om hem een leuk presentje met bijbehorende clubsjaal namen het bestuur aan te mogen bieden. Jos, het gaat je goed. Geniet samen met je familie van de extra vrij tijd in goede gezondheid en we zien je graag terug wanneer je nog eens de behoefte voelt om terug te komen naar de club waar je zolang lid van bent geweest. Het ga je goed en bedankt voor alles.
(tekst: Fonny Plessers)
